Griekse avond

Vanmiddag weer heerlijk geluncht bij Poelzicht. Terwijl ik het broodje zat te eten en naar mijn bord keek kwamen daar herinneringen naar boven van een Griekse avond van defensie.

Het is al heel wat jaartjes geleden, maar het blijft leuk. Met mijn ouders naar een Griekse avond. Iedereen zag er piekfijn uit. Het was er erg gezellig en het begon steeds Griekser te worden door de stroomuitvallen. En na wat muziek werd het buffet geopend. Lekker de bordjes vol scheppen en een plekje proberen te krijgen op een veel te klein tafeltje (rond). En daar zaten we met het gezin te kanen. Mijn vader driftig op zijn volle bord prikkend. En ja hoor, daar ging zijn bord die maar voor de helft op het tafeltje stond bij de eerste prik aan de verkeerde kant op de grond. Al foeterend en driftig begon hij met twee vierkante (die wel) bierviltjes al het eten terug te scheppen op zijn bord. Dit ging net zo driftig als het eten zelf, dus dat kon niet goed gaan. Bij de tweede of derde schep neemt hij met één van de viltjes mijn moeders rok mee. Mijn moeder smerig en licht gepikeerd naar het toilet om haar plooirok schoon te maken.

Wat erg, je zal maar jarig zijn!

Na de hele affaire toch nog gegeten en natuurlijk gelachen begint de bent een verjaardagsliedje te spelen. Mijn moeder maakt nog de opmerking: “Wat erg, je zal maar jarig zijn!”. Maar je, het was 12 uur geweest en was dus zelf jarig. Hoe gênant, veel aandacht en dan zo´n vieze rok! Het was toch een erg leuke avond en als dit niet was gebeurt, dan was je hem net als die vele andere gewone avonden gewoon weer vergeten.